Piękne, ambitne, nieodgadnione. Kobiety Kossaków żyły w cieniu artystów malarzy, chociaż to one były majętne i dobrze urodzone i to za ich posag Kossakowie kupowali swoje siedziby. Dostojne matrony i matki, które same siebie nazywały kurami domowymi; buntowniczki, malarki i literatki, chcące za wszelką cenę wyjść z cienia by pokazać swój własny talent. Głównymi bohaterkami opowieści są kobiety związane z Kossakami: - Aniela z Kurnatowskich Gałczyńska - teściowa Juliusza - Zofia z Gałczyńskich Kossakowa - żona Juliusza i seniorka rodu - Zofia z Kossaków Romańska i Jadwiga z Kossaków Unrużyna - córki Zofi i i Juliusza - Maria z Kisielnickich Kossakowa - żona Wojciecha, synowa Juliusza - Anna z Kisielnickich Kossakowa - żona Tadeusza, synowa Juliusza - oraz najmłodsze pokolenie: Jadwiga Witkiewiczowa, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Magdalena Samozwaniec i Zofia Kossak - wnuczki Juliusza. W książce wykorzystano niepublikowane dotąd materiały, wśród których znalazły się między innymi: Pamiętniki Anieli z Kurnatowskich Gałczyńskiej, Zapiski z okresu wojny Magdaleny Samozwaniec, korespondencja Marii Kossakowej, listy jej syna Jerzego i zięciów (mężów Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec), listy Marii do wnuczki Teresy Starzewskiej, córki Magdaleny Samozwaniec, a także bogate archiwum Zofii Kossak.